Doom metal is zo’n muziekgenre dat je overal kan terugvinden. In het gat van België of in één van zijn bekendere danszalen. Geen Carré of Complex maar wel in de enige echte Decadance te Gent! Waar wij dankzij Insania Events heen mochten gaan voor een geweldige avond.
De 19de was het onze Belgisch/Britse trots PANTHEIST dat deze zaal onveilig mocht maken. Maar voor we hen terug mochten zien was het eerst de beurt aan A dream of Poe. A Dream of Poe is een Portugese metalband dat een nogal speciaal soort doom metal maakt. Hun teksten gaan vooral over de teksten van de donker romantische schrijver Edgar Allan Poe.
Muzikaal was het wel eens leuk om ze te horen maar het klonk allemaal nogal vreemd. Niet meteen een band die ik opnieuw wil zien maar het was zeker een ervaring. Technisch gezien was het wel in orde al werd er niet altijd even strak gespeeld waardoor de magie op bepaalde momenten volledig zoek was. Ook wil ik nog even vermelden dat ze zanger volledig opging in zijn rol en zijn handjes alle kanten uitvlogen. Leuk om hem bezig te zien!
Na A Dream of Poe was het tijd voor een oude bekende. Marché Funebre is een Belgische doom metal band waar je de laatste tijd niet meer omheen kan. Nog eventjes en ze zijn een gevestigde waarde binnen de Belgische metalscène. Deze Belgische groep bestaat al sinds 2008 en hebben met “To Drown” hun eerste album. De eerste keer dat ik hen live zag was het nog eventjes wennen en ik wist niet wat ik er dit keer van mocht verwachten. Het werd een heuse meevaller! Wat ze mij de voorbije keer niet gaven, kreeg ik dit keer dubbel terug. Het werd een emotievol optreden en ik waande mij in een totaal andere wereld. Een zeer sterk optreden en ik kijk er naar uit om ze terug te zien!
Portugal was deze avond in de meerderheid! Want naast A Dream of Poe stond ook het Portugese Before the Rain op de affiche. Before the Rain kende ik hiervoor niet maar de interesse was er zeker mits zijn onlangs een split uitbrachten samen met het Finse Shape of Despair. Het was een aangename ontdekking en zeker de moeite waard om er wat meer info over op te zoeken. Een band die zeer strak speelde en een diep geluid voortbracht.
En dan was het uiteindelijk tijd voor Pantheist. Het Brits/Belgische Pantheist is zo’n groep waar ik een speciale band mee heb. Deze groep ken ik al van in het begin van mijn betere metalen periode. Het is zo’n groep die je koestert en weinig mis kan doen. Maar ondanks het feit dat je zoveel krediet voor hen hebt, moeten ze er toch in slagen om je te behagen. Want gedurende de vele jaren dat ik hen ken is mijn lat steeds hoger gaan liggen. Kostas kwam gewaad in een lang kleed op en deed zijn best om er een goed optreden van te maken. Ze deden het goed en brachten zowel oude als nieuwe nummers goed weer. Een optreden waar niets op aan te merken is. Of toch niets negatief.
Na Pantheist was het tijd voor een afterparty. Geen doom metal maar een moderne muziekstijl waar bovengetekende absoluut geen verstand van had! Het was in ieder geval een grote cultuurschok na de hevige klanken van Pantheist!
