Darken the moon.jpg

Geladen met een lunchpakket, een paar drankjes om dat eerste met door te spoelen en een lading muzikale verwachtingen trok ik, en met mij een ganse hoop doom-liefhebbers,  zaterdag 26 april naar de Magasin 4 in Brussel. Het was een leuk weertje voor dit opzet: bewolkt en grijs, de sfeer was gezet.  De vijfde editie van Darken The Moon beloofde weer een spetterende affiche. De organisatie haalde eerder al toppers als Ahab,  Funeralium, Ataraxie, Isole e.a naar België. Deze editie hadden ze de Britten van Esoteric weten te spotten, samen met Procession (Ch) en Indesinence (UK). Deze drie formaties zouden hun tournee hier afsluiten De Belgen van Marche Funèbre, Hemelbestormer (HMBSM) en Fading Bliss vulden de avond met een duidelijke meerwaarde aan.

 

Om 16u gingen de deuren open, en er was best al wat belangstelling voor het Luikse Fading Bliss, dat doom-gothic maakt, mét grunts en een erg typisch vrouwelijk zingende dame. Zo’n combinatie doet me altijd mijn doos gevuld met wantrouwen openen en het geheel in spanning afwachten. Deze keer niet anders. In het begin was het geheel allesbehalve overtuigend, zeker de zangeres was niet echt toonvast, en qua gitaren was er weinig te horen. Na een paar nummers werd het echter beter qua geluid, de dame had haar met stembanden besnaarde lier weergevonden en enige nummers klonken wonderwel best oké. De basgitaar die tijdens het laatste nummer zo nodig de ganse zaal moest doen daveren ging er dan weer net iéts over. Ik ga ze zeker nog eens kijken als ik de kans heb, maar echt een hoogvlieger was dit alvast niet. Over hoogvliegers gesproken: ik moest niet lang wachten er een aan het werk te zien. De Belgen van HMBSM , waarnaar ik uitermate benieuwd was, maakten hun entrée op het royale podium van de Mag4. De relatief nieuwe band, met ex-leden van o.a Gorath en Natan, maakt instrumentale post-metal, en hebben best al wat lof vergaard in de nationale en internationale pers. Dat was alleszins niet uit de lucht gegrepen: vanaf het begin greep alles je naar de keel. Het concept klopte ook: donkere, beukende, loodzware post-riffs, begeleid door een videoscherm met benauwende visuals, een bewust donker gehouden podium en een paar zorgvuldig uitgekozen en geplaatste sfeerlampen. Denk aan AMENRA, maar dan zonder vocalen. Een waarlijk genoegen, en een zekere aanrader! België is wéér een knaller rijker. Tijd voor de Mechelaars van Marche Funèbre dan. Ik heb ze al veel gezien, en ze leveren altijd een stevige show op. Nu ook weer. Hun death-doom, een afwisseling van stevige uptempo en zweverige stukken, gepaard met cleane en extreme zang gaat er ook weer goed in.  Cleane zang is aan een stevige subjectiviteit onderhevig in metal, en ik vind deze bij MF vaak niet goed geplaatst, of niet tot z’n recht komen. Niettegenstaande staan de heren er weer ontspannen bij en leveren ze een strak concert op.

De volgende twee bands waren niet echt aan mij besteed op deze verdoemde zaterdag. Indesinence uit het Verenigd Koninkrijk levert een death-doom metal, die me mits zekere moeite af en toe aanspreken kon, maar zeker niet voor een ganse set. Het Chileense Procession kon me qua zang wel bekoren, maar daar stopte het dan ook. Maar goed, de fans zullen vast en zeker wel tevreden geweest zijn: het geluid zat twee maal heerlijk goed. Dé topper van de avond waren de doomsters van Esoteric. Met 6 langspelers op het palmares timmeren zij al sinds 1992 aan de weg, en dat blijkt ook uit hun uitstraling op het podium. Een heerlijke muur van loodzwaar, beukend doomgeluid, met stevige grunts erop. Atmosferisch, meeslepend en bezwerend namen ze het publiek mee op en aartsmoeilijke reis door hun universum, waarbij ze rekenden op een begrijpende geest, die zich kan en wil openstellen voor hun muziek. Ze sleepten de zaal mee, maakten een verpletterende indruk en lieten me, en met mij de meesten rondom me, totaal vervreemd achter. Een meer dan uitstekende afsluiter van een meer dan geslaagde avond!

Het was weer een erg fijne avond, daar in Brussel. Petje af voor de organisatie, wederom. Darken The Moon staat altijd garant voor een ijzersterke line up en een goed geolied verloop van zaken. Op naar de volgende, met misschien wel een SHAPE OF DESPAIR of weer een AHAB op Belgisch grondgebied!

Back to Top